<h3>อาจารย์มหาวิทยาลัยท่านหนึ่ง..ได้เริ่มการสัมมนาของเขา..โดยการหยิบแบงค์ 1,000 บาท ขึ้นมา ในห้องที่มีนักศึกษา ร่วมฟังกว่า 200 คน แล้วเขาก็พูดว่า ใครอย ากได้แบงค์ 1,000 บาท นี้บ้าง? คนทั้งห้อง ต่างก็พากันยกมือขึ้นทุกคนน</h3> <h3><!--more--></h3> <h3 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">แน่นอนละ ใครจะไม่อยากได้ละ จริงไหม?</span></h3> <h3>เขาก็พูดต่อว่า.. ฉันจะให้เงินแบงค์ 1,000 บาทนี้.. แก่หนึ่งในพวกท่านแต่ครั้งแรกนี้..ฉันจะทำอย่างนี้ เขาเริ่มที่จะขยำๆ เงินนั้น แล้วเขาก็ถามอีกว่า .. ใครจะยังต้องการมันอีก? คนทั้งห้องต่างก็ยังคงยกมือขึ้นทั้งหมดเหมือนเดิม</h3> <h3 style="text-align: center;"><span style="color: #0000ff;">ดี ..เขาตอบ</span></h3> <h3>แล้วถ้าฉันทำอย่างนี้ล่ะ และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้น.. เริ่มที่เหยียบย่ำมัน..ด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา. ขณะนี้..มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก ตอนนี้ใครยังต้องการมันอีก? ก็ยังคงมีคนยกมืออีก..</h3> <h3>ตอนนี้คุณได้เรียนรู้บทเรียน ที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่า.. ไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน. คุณก็ยังต้องการมันอยู่ดี เพราะว่า.. มันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย.มันก็ยังคงมีค่า 1,000 บาท อยู่นั่นเอง</h3> <h3>เหมือนกับหลายๆ ครั้ง..ในชีวิตของเรา ที่ถูกทิ้ง.. ถูกเหยียบย่ำ .. และถูกทำให้สกปรก..โดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ ทำให้เรารู้สึกว่า.. คุณค่าของเรา-ลดน้อยลง แต่ไม่ว่าอะไร..ที่ได้เกิดขึ้นหรืออะไร..ที่จะเกิดขึ้นคุณไม่เคยสูญเสีย-คุณค่าในตัวเอง คุณเป็นคนพิเศษ..</h3> <h3>อย่าลืมมันตลอดไป อย่านำความผิดหวัง..ของเมื่อวาน มาบดบังความฝัน..ในวันพรุ่งนี้</h3> <h3>ที่มา bangpunsara</h3> <h3></h3>